Tutaj,
tylko ból ludzki –
reszta, wrogo-dzika –
jak świst bicza,
jak kły wilka,
jak biały szał burzanu…
Tutaj,
tylko słońce
świeci sprawiedliwie
i na „wroga ludu”
i na bolszewika…
Tutaj,
tylko kwiaty
pachną bez pogardy
dla głodnych, zawszawionych,
pokręconych bólem.
Dla tych,
co wciąż mają odwagę
marzyć o Polsce.
Teresa Paryna urodziła się 30.04.1947r. w Sośnicy Jarosławskiej, w rodzinie przesiedleńców z miejscowości Czyszki koło Lwowa, od 1974 r. mieszka w Przemyślu. Zadebiutowała w 1987 r. w „Zielonym Sztandarze”. Jest autorką 18 zbiorów wierszy, wielu felietonów, opowiadań, recenzji poetyckich oraz artykułów prasowych.
W 2017 r. została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za całokształt twórczości. Swoje wiersze często prezentuje podczas uroczystości patriotycznych (Polska, Ukraina), religijnych, spotkań z młodzieżą szkolną oraz innych programach poetyckich.
Oprócz twórczości literackiej równolegle zajmuje się twórczością plastyczną (rysunek, akwarela, akryl, rękodzieło artystyczne). Swoje prace wystawiała w Przemyślu, Gorlicach, Poznaniu, Rzeszowie i Szczecinie.