Sybirakom przemyskim
Choć wrócili,
już nie uciekną –
tamten pejzaż wrogo dziki
będzie ich ścigał.
Będzie za nimi się wlókł
smak głodu,
świst bicza,
jad słów:
„ Wy Polaczki
ja by was wsjech wystrylał!”
Nie uciekną,
choć białe piekło
czas przygasza, oddala.
Teraz tylko
gdzieś na zwrotnicy dziejów,
na rampie wspomnień
staną żywym pomnikiem.
I dalej nieść będą
przez bolesną pamięć,
przez akademie, rocznice,
tamten czas upodlony.
W ich oczach
już na zawsze zostaną –
chłodna biel,
syberyjska dal
jak szeroko rozwarta
paszcza śmierci.
Teresa Paryna urodziła się 30.04.1947r. w Sośnicy Jarosławskiej, w rodzinie przesiedleńców z miejscowości Czyszki koło Lwowa, od 1974 r. mieszka w Przemyślu. Zadebiutowała w 1987 r. w „Zielonym Sztandarze”. Jest autorką 18 zbiorów wierszy, wielu felietonów, opowiadań, recenzji poetyckich oraz artykułów prasowych.
W 2017 r. została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za całokształt twórczości. Swoje wiersze często prezentuje podczas uroczystości patriotycznych (Polska, Ukraina), religijnych, spotkań z młodzieżą szkolną oraz innych programach poetyckich.
Oprócz twórczości literackiej równolegle zajmuje się twórczością plastyczną (rysunek, akwarela, akryl, rękodzieło artystyczne). Swoje prace wystawiała w Przemyślu, Gorlicach, Poznaniu, Rzeszowie i Szczecinie.