Drogi Czytelniku muszę zaznaczyć, że nie wszystko, co tu opisuję to są tylko moje spostrzeżenia. Mając na początku zsyłki osiem lat, patrzyłem na świat oczami dziecka i niektóre wydarzenia Mając na początku zsyłki osiem lat, patrzyłem na świat oczami dziecka i już rodzeństwo. Oni dostrzegali dużo więcej, a ja nie Więcej…
Moje życie na wygnaniu. Sześć najtragiczniejszych lat mojego życia spędziłam – wygnana z rodzinnych stron – na dalekiej, nieludzkiej ziemi na Uralu i na Ukrainie. Wszystko zaczęło się jeszcze przed świtem 10 lutego 1940 roku. Do naszego domu we wsi Nehrybka koło Przemyśla, gdzie mieszkaliśmy od dwudziestu lat, wtargnęli dwaj Więcej…
Droga przez mękę –moje wspomnienia z przeżyć na nieludzkiej ziemi. Dziś w przeddzień 70-tej rocznicy pierwszej masowej deportacji Polaków na nieludzka ziemię w dniu 10 lutego 1940 r., setki tysięcy uśpionych Polaków zostało zaskoczonych i wyrwanych z rodzinnych domów. Wśród tych tysięcy była i moja rodzina. Mimo upływu lat – Więcej…
„Wszystko pamiętam…. Tak jakby to wczoraj był.” Podczas pierwszej fali deportacyjnej z dnia 10 lutego 1940 r. z terenów zajętych przez Rosjan deportowano około 140 tysięcy osób. W większości Polaków, głównie osadników wojskowych, średnich i niższych urzędników państwowych, służbę leśną oraz pracowników PKP. Zabierano całe rodziny bez wyjątku. Druga fala Więcej…
Był 10 luty 1940 roku. Wtedy był silny mróz w nocy. Przyszło do nas w nocy sowieckie wojsko i kolbami grzmocili do naszych drzwi. Nasi rodzice i babcia obudzili się i musieli ich wpuścić do mieszkania. Oni kazali się ubierać i ubierać dzieci. Nam się bardzo chciało spać i my Więcej…
„(…) Mieszkałem i pracowałem w Warszawie. Gdy wybuchła II wojna światowa, zdecydowałem się wrócić do Przemyśla. Było to po 17 września 1939 r., gdy Przemyśl był podzielony pomiędzy dwóch okupantów. Granica przebiegała na rzece San. Prawa strona została zajęta przez Związek Radziecki, natomiast lewa strona (dzielnica Zasanie) przez Niemców. Do Więcej…